Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Şekûre | Ar. | Kız | Çok şükreden. |
İncilây | Ar. | Kız | bk. İncilâ |
Rebia | Ar. | Kız | Bir Arap kavmi adı. |
Şelâle | Ar. | Kız | Büyük çağlayan. |
Medide | Ar. | Kız | Uzun, uzun süren. |
Nefise | Ar. | Kız | Herkes tarafından beğenilen, çok güzel. |
Rebiyye | Ar. | Kız | 1. Kış sonlarında yapılan ekim. 2. Eskiden ozanların bahara girerken büyüklere sundukları kaside. 3. Baharla ilgili. |
Mediha | Ar. | Kız | Övülen, beğenilen kadın. |
Seran | Ar. | Kız | Işıklı, parlak. |
Fariha | Ar. | Kız | bk. Feriha |
Medine | Ar. | Kız | 1. Kent, şehir. 2. Hicazda Hz. Muhammedin türbesinin bulunduğu şehir. |
Mutarra | Ar. | Kız | 1. Taze. 2. Güzel kokulu. 3. Cilalı, parlak. |
Nehir | Ar. | Kız | 1. Akarsu, ırmak. 2. Çok, bol, fazla. |
Serap | Ar. | Kız | 1. Çölde uzaktan su gibi görünen ışık yanılması, ılgın. 2. Öteki dünya. |
Nehire | Ar. | Kız | Çok, bol, fazla. |
Şemime | Ar. | Kız | Güzel kokan, güzel kokulu. |