| Özcan |
T.+Far. |
Kız/Erkek |
Gerçekten dost olan kimse.
|
| Özbilir |
T. |
Kız/Erkek |
Kendini bilen kimse.
|
| Özbilge |
T. |
Kız/Erkek |
Gerçekten bilgili olan kimse.
|
| Özbilen |
T. |
Kız/Erkek |
Özünü bilen, kendisini tanıyan kimse.
|
| Özbilek |
T. |
Kız/Erkek |
Bileği güçlü olan kimse.
|
| Özbil |
T. |
Kız/Erkek |
"Özünü bil, aslını tanı" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Özben |
T. |
Kız/Erkek |
"Gerçekten ben" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Özbek |
T. |
Kız/Erkek |
1. Güçlü, cesur, korkusuz kimse. 2. Orta Asyada yaşayan bir Türk boyu ve bu boydan gelen kimse.
|
| Özbal |
T. |
Kız/Erkek |
Balın özü gibi tatlı olan kimse.
|
| Özaydın |
T. |
Kız/Erkek |
Özü temiz, aydınlık kimse.
|
| Özay |
T. |
Kız/Erkek |
Özü ay gibi temiz, parlak, aydınlık olan kimse.
|
| Özan |
T. |
Kız/Erkek |
Özü temiz kimse.
|
| Özaltın |
T. |
Kız/Erkek |
Özü altın gibi değerli olan kimse.
|
| Özaltan |
T. |
Kız/Erkek |
Gerçek hükümdar olan kimse.
|
| Özal |
T. |
Kız/Erkek |
"Özünü al, gerçeğini al" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Özak |
T. |
Kız/Erkek |
Özü temiz, doğru kimse.
|