| Ulutay |
|
Erkek |
Değerli, yüce ve benzersiz kimse.
|
| Ulus |
|
Erkek |
1. Millet, halk, insan topluluğu. 2. Göçebe. 3. Oba, aşiret kavim.
|
| Ulun |
|
Kız/Erkek |
1. Büyük, ulu. 2. Temrensiz ok. 3. Buğday, arpa kökü.
|
| Uğurlu |
|
Kız/Erkek |
Uğurlu olan, iyilik getirdiğine inanılan; kutlu, kutsal.
|
| Sümer |
|
Kız/Erkek |
IV. bin yılın ikinci yarısında, aşağı Mezopotamyada yaşamış olan bir kavim.
|
| Sumer |
|
Kız/Erkek |
bk. Sümer
|
| Subaşı |
|
Erkek |
1. Bir şehirde suyu dağıtımına ve şehrin su işlerine bakan kimse. 2. Çiftlik kâhyası.
|
| Sözüsöz |
|
Erkek |
Sözünde duran.
|
| Som |
|
Erkek |
1. İçi dolu olan, kaplama olmayan. 2. Katışıksız.
|
| Sezginay |
|
Kız/Erkek |
Sezme yeteneği olan, duygulu, anlayışlı.
|
| Saykut |
|
Erkek |
Uğurlu, kutlu, saygıdeğer kimse.
|
| Onursay |
|
Erkek |
Onur-say.
|
| Körnes |
|
Erkek |
Ayna.
|
| Kinyas |
|
Erkek |
Geniş yüzlü kimse.
|
| Kanat |
|
Erkek |
1. Kuşlarda ve böceklerde uçmayı sağlayan organ. 2. Yan, taraf.
|
| İleri |
|
Erkek |
1. Benzerlerini geride bırakmış. 2. Henüz gelmemiş zaman, gelecek.
|